محسن توحیدیان ▪️
□ شرلی، فیلمِ گوستاو دواِش بازنمایی ۱۳ نقاشی از ادوارد هاپر است. فیلم، به تابلوهای هاپر جان بخشیده و با آن‌ها داستان زنی را روایت می‌کند که می‌خواهد در تعامل سیاسی-اجتماعی خود به تعیین روند تاریخ یاری رساند. فیلم می‌گذارد تا ما با اندیشه‌ها، احساسات و تاملات او، برشی از تاریخ امریکا را تماشا کنیم. زنی که هرگز واقعیت سال‌های افسردگی، جنگ جهانی، دوران مک کارتی، درگیری‌های نژادی و جنبش‌های حقوق مدنی را امری قطعی و غیر قابل تغییر نمی‌بیند.
□ شرلی خودش را با الگوی غالب همسر معرفی نمی‌کند اما هم‌چنان می‌خواهد شریک زندگی داشته باشد. زنی که با لحظه‌ی بحران کنار نمی‌آید، سازش نمی‌کند و زنی نیست که در لحظه‌ی بحران خصوصی به نفع شریک زندگی‌اش تصمیم بگیرد و منافع حرفه‌ای خودش را کنار بگذارد. زنی جذاب، متعهد و رهاشده که در برابر سرکوب سیاسی با خشم واکنش نشان می‌دهد.
