جستارهایی در هنر و ادبیات
چکاوک صبحانه سنگی که می‌شکند چکاوکِ صبحانه است زیر دندان سرود می‌خواند و پیرمردان در باغ مجاور سر تکان می‌دهند این همان روز دیگر است به‌دور از اسب‌ها به دور از شمعدانی‌ها که در فاصله‌های بین ستاره‌ای رستن و بازشدنِ گل‌هاشان را نمی‌بینیم من و دژخیمی که در پیراهن است بر پیشانی … بیش‌تر بخوانید “دو شعر از محسن توحیدیان” »
محسن توحیدیان ▪️ برج بابل را بنا کردند تا از آن بالا بروند و به بهشت برسند. بعد از توفان بزرگ، آن‌ها در شنعار گرد آمدند و چون به یک زبان سخن می‌گفتند، شهری بزرگ بنا کردند و در میانه‌ی آن برجی ساختند که سر در ابرها برده بود. یهوه که به نظارت پایین آمد، … بیش‌تر بخوانید “برج بابل” »
محسن توحیدیان ▪️ مادر خانواده یک پایش کوتاه بود. پدر خانواده کور بود و دختر نوجوان‌شان سندروم داون داشت. در تخت طاووس و زیر آفتاب نیمروز می‌خواستند هرجور شده بروند آن‌طرف خیابان. به هم پیچیده بودند. پدر از وحشت گمراهی در تاریکی پشت پلک‌هایش و دختر از هراس موهومی که خشونت ماشین‌های خیابان به دلش … بیش‌تر بخوانید “جوخه‌ی عجیب‌ها” »
محسن توحیدیان ▪️ ◍ کسی پیام داد که دوست داریم با تو کار کنیم اما باید به دو سوال ما صادقانه جواب بدهی. یکی این‌که برای ما بنویسی که ابزار کارت چیست و دوم این‌که مردی یا زن؟ برایش نوشتم من مرد هستم. گفت خیلی بد شد چون ما نمی‌خواهیم یک مرد این کار را … بیش‌تر بخوانید “مردنِ مورچه‌ها” »
ترجمه‌ی محسن توحیدیان ▪️ دو خورشید دو خورشید خاموش می‌شوند، خدایا امان بده! یکی در آسمان و دیگری در سینه‌ام چگونه می‌توانند آرام‌ام کنند؟ هنگامی که دیوانه‌وارم سوزاندند؟ هر دو سرد می‌شوند و دیگر چشم‌ها را نمی‌زنند! و آن‌که گرم‌تر است، پیش‌تر می‌میرد. ۶ اکتبر ۱۹۱۵ روان فریب‌ات نمی‌دهم، در خانه‌ام خدمتکار نیستم، شرابی … بیش‌تر بخوانید “هشت شعر از مارینا تسوتایوا” »
