برچسب: شعر فارسی

محسن توحیدیان ▪️ زهرا، زمانی که من یک‌ساله بوده‌ام و در حال بالیدن در گلدانِ کوچکم، کتاب «شهر شب و شهر صبح» نیما را به کسی که او را «بسی عزیز می‌داشته» تقدیم کرده است. حالا باید زنی پنجاه و چند یا شصت‌ساله باشد. کتاب از زهرا به آن عزیز و از او به من، … بیش‌تر بخوانید “امضایی ساده بر پوست زمان” »

محسن توحیدیان ▪️ ▪️ هنر زمان، از ریخت انداختن است. پوست را مچاله می‌کند. خانه‌ را می‌سابد. شانه‌ را می‌اندازد. کلمات را ویران می‌کند. ناهید و بهرام بر گورستان مردگان نور می‌پاشند و زمان انگشت‌های بسیار بلندش را بر پیشانی مردگان می‌گذارد. خدایانی که سینه‌ریزهای بلند و ابروان دژم داشتند، در سیلاب بی‌پایابش دندان می‌شکنند. … بیش‌تر بخوانید “هنر زمان” »