جستارهایی در هنر و ادبیات
• رابطه‌ای که نمی‌توان به سادگی وصفش کرد؛ کول هاردن (گاری کوپر)، روی بین (والتر برنان). وسترنر، شانزدهمین فیلم ناطق «ویلیام وایلر» به گرد چنین ارتباطی شکل گرفته است. هاردن به شهر کوچک وینگارون در تگزاس می‌آید. جایی که قاضی روی بین آن را اداره می‌کند. از انگشت‌شمار وسترن‌‌هایی است که در آن والتر برنان … بیش‌تر بخوانید “وسترنر” »
روزها و ساعت‌های کم‌نظیری را با این سه کتاب گذرانده‌ام. این سه کتاب در کنار «سینما چیست» آندره بازن و «تئوری‌‌های اساسی فیلم» دادلی آندرو، دریافت من از سینما را تغییر دادند. نویسنده، فیلم‌ساز، منتقد فیلم و تماشاگر می‌تواند در این سه کتاب، به بدن نرم و آهنین سینما دست بکشد. آن‌چه در این کتاب‌ها … بیش‌تر بخوانید “هاکس، هیچکاک، رنوار” »
محسن توحیدیان ▪️ هلیکوپتری که بر فراز سد کرج معلق مانده است، یادگار آلبرت لاموریس، فیلم‌ساز فرانسوی است. او در سال ۱۳۴۹، هنگامی که ۴۸ساله بود، به‌همراه پسرش پاسکال به ایران آمد تا فیلم مستندی درباره‌ی ایران آن دوره بسازد. محمدرضا شاه، ژیلبر شوما، خلبان مخصوصش را برای فیلم‌برداری از درون هلیکوپتر با او همراه … بیش‌تر بخوانید “باد صبا و بادکنک قرمز” »
نادر ابراهیمی ▪️ (عاشقی با یک دوربین هشت میلیمتری و چهار دقیقه فیلم) ما -دوستان خیلی قدیمی بهرام بیضایی- همیشه و در طول همه‌ی سال‌هایی که دست او به سینما نمی‌رسید و یا امکانات سینمای ما به خواسته‌ها و نظرات او تطبیق نمی‌کرد، این اعتقاد را حفظ کردیم که بیضایی در کار سینما بدون شک … بیش‌تر بخوانید “عمو سیبیلو از دیدگاه یک بیننده‌ی عادی” »
شاعر و فیلمنامهنویس بزرگ فرانسوی، ژاک پره‌ور هرگز خودش را شاعر یا فیلمنامهنویس معرفی نکرد. او خودش را صنعتگری می‌دانست که کارش سرگرم‌کردن مخاطب است. پره‌ور فیلم‌نامه‌های زیادی نوشت اما شهرت او بیش‌تر به‌خاطر شاهکار «جنایت آقای لانژ» ساخته‌ی ژان رنوار و سه شاهکار «بچه‌های بهشت»، «روز می‌دمد» و «بندر مه‌آلود» ساخته‌ی مارسل کارنه است. پره‌ور درست پس از آغاز قرن بیستم در۴ فوریه‌ی ۱۹۰۰ به‌دنیا آمد و کم و بیش تا پایان آن زندگی کرد. او در طول ۷۷سال زندگی‌اش به شخصیتی اصلی در چندین جنبش هنری فرانسوی بدل شد: نخست در سوررئالیسم. با کسانی چون مارسل دوشان دوست شد و با پیشگامان آن مکتب همکاری کرد. پس از آن در سینما، نوشتن فیلمنامه برای کارگردانان بزرگ فرانسوی چون ژان رنوار و مارسل کارنه را آغاز کرد و دست آخر در موسیقی عامه‌پسند فرانسه، بسیاری از شعرهای او را خوانندگانی چون ایو مونتان و سرژ گینزبورگ اجرا کردند.
